Tussen twee werelden

Uitkijkend over de Nederlandse velden, dwalen mijn gedachten de laatste dagen af richting Mali. Zondag was een belangrijke dag, waarin Malinezen – met name vrouwen – massaal een nieuwe President kozen. Ondanks de oorlog, was het opkomstpercentage hoog. Door hun stem uit te brengen, hoopt een ieder op een betere toekomst, een beter Mali. [“Stem hoop”. Foto AP / Rebecca Blackwell]
De man die de hoogste ogen scoorde staat bekend als integer. Een mooie eigenschap, waarvan ik hoop dat hij deze, eenmaal als bestuurder van Mali, kan vasthouden. Niet gemakkelijk, wanneer je omringt wordt door macht, geld en invloedrijke mensen die vaak iets van je willen.

Door een telefoontje met een vriendin komt Mali weer dichtbij. Ze heeft het moeilijk, omdat ze haar examen voor de vierde keer niet heeft gehaald. Ze vertelt me dat ze geen hoop meer heeft op een goede toekomst. Geen onbekend verschijnsel voor de vele jongeren in Mali, die lijden onder het gebrekkige onderwijs systeem. Ik heb met haar te doen. Wanneer ik God noem tijdens het gesprek, schemert door dat ze zich door Hem niet voelt gezien, begrepen.

Op zulke momenten vind ik het lastig om in twee werelden te leven. Om niet in de gelegenheid te zijn om ‘fysiek’ aan haar zijde te staan. Ik kan haar bemoedigen, voor haar bidden, maar dat lijkt in haar situatie niet voldoende. Ze mist warmte om haar heen, mensen die haar bevestigen in de talenten die ze heeft mogen ontvangen.

De opleidingsweken in België hebben des te meer de passie aangewakkerd om video’s vol hoop te produceren, met het oog vooral gericht op jongeren. Een broeder uit Egypte heeft in deze weken mijn hart speciaal geraakt, in de (praktische) liefde die hij toont richting zijn teamgenoten, maar ook wildvreemde mensen op straat. In Egypte zet hij zich in binnen een jongerencentrum waar hij cursussen geeft in het monteren van video’s. Prachtige kerel, met een hart van goud.

Vaak denken we bij ‘delen, weggeven’ te snel aan materiële zaken. Maar er zijn zoveel meer dingen die we voor elkaar kunnen doen. Tijd vrijmaken, een luisterend oor bieden, het doorgeven van kennis, bemoedigen … zaken die door onze drukke programma uit ons zicht verdwijnen. Goede reminder, ook voor mij, om weer meer achter mijn (veilige) laptop vandaan te komen 🙂

Heb een geweldige week allemaal! Opdat onze ogen meer en meer open mogen gaan voor de mooie dingen in het leven!