skip to Main Content

Vuur aan de schenen

Met het roet van een allerverwoestende batterij brand nog op onze huid en handen stappen we de auto in. Op weg naar een spreekbeurt. Mijn hart wil nog niet echt met mijn hoofd meekomen. Het gekozen onderwerp – Geworteld in…

Vijftig in Malawi

Elke avond lopen we met Create collega’s van het lokaal waar we lesgeven terug naar ons ’tijdelijke huis’. Een wandeling van 20 minuten die ons langs allerlei mooie scenes leidt. Het is alsof we ons op een filmset bewegen en…

Generator na 20 jaar stil

Even na het luiden van de gong, stijgt er gejuich op uit het smalle steegje waar Anco en zijn jongens een autobatterijenbank hebben gebouwd. Het moment waarop Porto Astro, het christelijke opbouw- en trainingscentrum in Griekenland, van generator overgaat op…

Niets te gek voor Jezus

Karim kijkt indringend in de camera wanneer hij uitlegt wat hij met de film I See Red gaat doen, zodra hij deze in handen krijgt. De pretlichtjes staan in zijn ogen, en hij kan zijn kenmerkende lach niet onderdrukken. Hij…

Hemelse medepassagier

De bushelper komt op een drafje naar me toe. Of ik een andere plek wil uitkiezen dan in de rij net achter de chauffeur. Ze hebben liever geen vrouwen voorin de bus. Mijn Amerikaanse collega naast me trekt zijn wenkbrauwen…

Spreek leven

Ook aan het einde van 2023 stapte – of beter gezegd strompelde – ik weer als eerste een vliegtuig in richting Afrika. Korte tijd voordat alle December drukte los zou barsten. Anco kon nog net op tijd de deur van…

Werk met een Gouden Randje

We zitten aan tafel bij een goede vriendin en luisteren aandachtig naar een kleurrijk verslag over haar recente reis naar Mali – het land waar 20 jaar geleden ons zendingsavontuur begon. De nationale kerk vierde haar 100-jarig bestaan, reden voor…

Voet reflecties

Het is goed dat je vooraf vaak niet weet hoe lang je precies met een botbreuk of ander gebrek komt te zitten. Anders zou ik al bij voorbaat de handdoek in de ring gooien. God is genadig genoeg om bepaalde…

Een witte koe als filmdoek

De kinderen vooraan beginnen onrustig op hun stoelen te schuiven. Anco blikt even hun kant op, om vervolgens bevlogen verder te gaan met zijn verhalen van het zendingsveld. In z’n hoofd wil hij de volle twee jaar dat we niet…

Archief Blogs


Let op: sommige weblinks in de oudere Blogs werken inmiddels niet meer …

Back To Top