Rijen met zonnepanelen

Onze eerste week in Mali hebben we de meeste tijd op een heet dak doorgebracht. Van het Koutiala vrouwen-en kinderziekenhuis wel te verstaan. Menig patiënt keek nieuwsgierig omhoog om te zien wat voor groot aantal glimmende vlakken de lucht in gingen.

Mijn uitdaging was om het hele installatie proces te filmen met mijn fotocamera en externe (nieuwe) microfoon. De eerste dag klom ik braaf in ‘panje’ (omslagrok) de ladder en het dak op, maar daar was ik al gauw van genezen. Rokken en filmen op het dak gaan niet samen. Je hebt al genoeg concentratie nodig om vanuit een bepaalde hoek te filmen, zonder rekening te hoeven houden met de eindigheid van hetzelfde dak.

Het team ging op z’n Malinees van start, door eerst in het magazijn voor iedereen een goede zonnebril te vragen. Werken onder de felle zon en hitte eist nu eenmaal veel van je lichaam.

Toen eenmaal de eerste rij panelen was gelegd en de werkverdeling duidelijk werd, ging de rest in rap tempo. Ik had niet gedacht dat het installeren van maar liefst 207 zonnepanelen in vier dagen kon worden geklaard. De onderlinge sfeer en grappen hebben daar zeker in bij gedragen.

Ook ik probeerde niet botweg iedereen te filmen, maar eerst een praatje te maken met mijn filmobject. Soms tot hilariteit van de moeders. In Bambara praten met de kinderen vormde vaak een goede ingang om vervolgens de hele familie op de plaat te krijgen. Alleen beelden van het koude, technische werk is natuurlijk niet genoeg. Ook de mensen voor wie het ziekenhuis bestaat, vormen een mooie ‘omlijsting’.

Collega dokter in de pediatrie wilde wel voor de camera vertellen waarom zonne energie zo belangrijk is voor het ziekenhuis. In deze onzekere (oorlogs)tijden is het vooral belangrijk om als ziekenhuis in ‘eigen energie’ te kunnen voorzien. Je weet tenslotte nooit wanneer de energiekraan wordt dichtgedraaid. Om wat voor reden dan ook.

Daarbij is het goed voor het milieu (geen overmatig gebruik diesel generator) en kunnen de behandelingskosten zo laag mogelijk worden gehouden. Waardoor de drempel voor de allerarmsten om voor behandeling te komen, wordt geminimaliseerd.

Naast dit eerste project, proberen we ook ons huis van basis benodigdheden te voorzien en tegelijkertijd door onze opgeslagen spullen heen te gaan. We beseffen heel goed dat acht weken Mali maar relatief kort zijn. De kunst aan ons om daar het maximale uit te halen, zowel op project- als relatie vlak. En dan niet per definitie in deze volgorde :]