Uitgeteld

Het is alweer even geleden dat we voet op Nederlandse bodem zetten. Iets eerder dan ‘verwacht’ in verband met het vullen van meerdere containers hulpgoederen en het 50-jarig huwelijksfeest van Anco’s ouders. Ikzelf hoop eind juli ook deel te nemen aan een christelijke Art Seminar, die al voor de 37ste keer in Nederland wordt gehouden. Ben heel benieuwd wat ik daar zal gaan beleven.

De dag na aankomst gingen we direct aan de slag en liepen we dakplaten de Guinee container in (zie foto), die op een nieuw te bouwen kliniek gelegd zullen worden. Gelukkig waren we met een aantal man, want de dakplaten zijn lang, zwaar en met scherpe randjes. Onderstaande foto nam ik als geintje na een dag flink zwoegen en zweten. De temperatuur in de container kan op een hete zomerdag flink oplopen, ook voor Afrikanen :))

Voorheen zou ik onderstaand beeld niet zo snel hebben ‘opgemerkt’ en vastgelegd, maar dankzij een online foto cursus zijn mijn zinnen weer op scherp gezet. Het idee achter de cursus was dat we niet op zoek hoeven naar foto’s, maar dat deze klaar liggen waar je ook gaat. Het leven an sich is bijzonder mooi en waardevol om vast te leggen. Hoe dan? Door een rem op je eigen tempo te zetten en de omgeving aandachtig in je op te nemen. Daarnaast werkt het bevrijdend vind ik zelf dat ik niet altijd op het juiste moment of het juiste licht te wachten. Wat dat ook moge inhouden.

Het feit dat Anco op gelijke wijze ging liggen als de knuffel/tijger rechts werd ergens in mijn bovenkamer opgemerkt. Nadat ik er even over na had gedacht, kon ik het in het vakje ‘similarity’ stoppen. Eén van de compositionele elementen die je aandacht langer bij een bepaalde foto houdt. Wat valt jou/u op tijdens een wandeling door de buurt?