Leven vanuit Overwinning

Mijn ogen fixeren zich op mijn scherm, zodra ik nieuws vanuit Guinee binnen krijg. Collega’s zijn, ondanks Ebola, weer teruggekeerd naar Guinee en brengen verslag uit van hun eerste ontmoetingen en ervaringen.

Zij vertellen over Nowei, de vrouw van onze omgekomen vriend Mozes. Over hoe zij er momenteel voor kiest om te leven vanuit Overwinning. Zich niet te richten op de zaken die achter haar liggen, maar zich uit te strekken naar hetgeen voor haar ligt (Fil. 3:12-14). Het ontneemt me even de adem, is het niet té snel om ‘weer verder te gaan’? …

Onze vrienden en Nowei hebben een bezoek gebracht aan de overheidsdelegatie die bij Mozes was op het moment dat hij stierf. Onder hen bevindt zich ook een overlevende van het drama. Ik stel me zo voor dat hij zich extra aangesproken voelt door de woorden die Nowei uitspreekt. Woorden van vergeving, van Hoop … Bij haar gebed valt de groep stil, luistert men aandachtig. Bidt ze hen nu een zegen toe? Vergeving voor de moordenaars van Mozes? Dit alles raakt hen  diep in het hart.

Temidden van alle ontmoediging, biedt dit Hoop, Kracht om door te gaan. Ook tijdens een ontmoeting met de leiders van Hope Clinic (NGO), voeren angst en ontmoediging de boventoon. In zes maanden tijd heeft de kliniek zes medewerkers verloren: twee verpleegsters, een nachtwacht en drie sleutelfiguren binnen de NGO. Met uitzondering van Mozes zijn ze allen door ziekte, niet Ebola, overleden.

Heel even verdwijnt Ebola naar de achtergrond. De vijand gaat rond als een briesende leeuw, en laat angst en ontmoediging de boventoon voeren. Dan krijg ik slecht bericht vanuit Mali onder ogen. Vier nieuwe slachtoffers zijn aan Ebola bezweken. Hoe kan dit? Het blijkt om een verpleegster te gaan, werkzaam in één van de betere klinieken in Bamako.

De verpleegkundige is besmet geraakt toen ze een zieke imam uit buurland Guinee behandelde. De man overleed in het Malinese ziekenhuis, maar werd nooit getest op de ziekte. Mogelijk uit respect voor zijn religieuze positie of omdat hij beweerde de ziekte niet te kunnen hebben. Zijn familie weigerde een veilige begrafenis en heeft zijn lichaam overgebracht naar een moskee voor een rituele wassing.

Ik rol met mijn ogen en denk: dit kan niet waar zijn. Maar het verhaal gaat verder. Vanuit de moskee is het stoffelijk overschot naar zijn geboortedorp in Guinee gebracht voor een traditionele begrafenis. Ongetwijfeld dat hierdoor veel meer mensen zijn besmet. De zoektocht naar deze groep is ingezet, de klok tikt! Het leek zo goed te gaan in Mali, de 21 dagen vrij van Ebola leken bijna gehaald. Niets lijkt minder waar door geheimen die het licht niet konden verdragen.

Een bijbelvers van afgelopen weekend drijft boven, verdrijft de opkomende gevoelens van wanhoop: “Daarom, mijn geliefde broeders (zusters), WEES STANDVASTIG, ONWANKELBAAR, TE ALLEN TIJDE overvloedig in het werk des Heren, wetende dat uw arbeid niet vergeefs is in de Here” (1 Kor. 15:58). Het is een actieve keuze om te leven vanuit Overwinning, onwankelbaar te willen zijn in een zeer onzekere wereld. Voor mijn gevoel heb ik nog een heel eind te gaan. Het troost me te weten dat ik dit pad niet alleen hoef te lopen.

Dan zweef ik op de wind, gedragen door Uw geest, en de kracht van Uw liefde.
Opwekkingslied – De kracht van Uw liefde