skip to Main Content
Made To Dance

Dans zonder balast

Het lukte ons om begin december 2024 samen op het vliegtuig richting Senegal te stappen. Dat is wat je noemt vooruitgang 🙂 Zodra de laatste hulpcontainer weer op de vrachtwagen was getild, gingen ook wij weer snel op pad. Om zo enkele dagen voor ons Nederlands bezoek voet op Afrikaanse bodem te zetten. Hond Ruff was uitzinnig van vreugde toen ze ons hoorde aankomen. We waren dit keer weer onverwacht lang weggebleven.

De feestdagen werden we uitgenodigd bij vriend en technisch leerling Emmanuel. Het werd een gezellige middag met mooie gesprekken rondom de gezamenlijke etensschaal. Tot op het laatste moment was Emmanuel ervan overtuigd dat Anco niet op zou komen dagen, omdat hij niet van ‘officiĂ«le dingen’ houdt :).

Het einde van 2024 brachten we door in een klein dorp/terrein, waar je als je goed luisterde wat vuurwerk in de verte hoorde afgaan. Een prima keuze, ook voor Ruff. Samen met de Elhardts (oud buren) gingen we op in een leuk spel en lagen we voor de klok 12 uur sloeg op bed. Bizar, aldus Emmanuel! Een ideale avond om ook de grenslijnen uit te zetten van het kleine gastenverblijf dat we hopen te bouwen op het terrein van onze oud buren. Al harkend lieten we de hoogte- maar ook de dieptepunten van het jaar de revue passeren. Wederom een uitdagend, maar bijzonder 2024.

LEEG HUIS
Januari is de maand van verhuizen. De onderburen vertrokken naar hun zelfgebouwde huis dichtbij Beersheba. Een mooie, maar ook ietwat emotionele verandering. We kwamen als buren graag bij elkaar over de vloer. Of spraken we af onderaan de trap om gezamenlijk aan een puzzel te werken. De kinderen stonden in de avonduren regelmatig voor de deur – of ‘ome Anco’ nog een paar stukjes kwam leggen, voordat ze naar bed gingen.

Terwijl ik (Ewien) me inmiddels in Togo bevond voor een nieuwe filmavontuur, zette Anco het huis open voor enkele jonge, Nederlandse gasten. Die ene nacht dat het huis beneden leeg staat, en de honden niet in de tuin zijn, doet zich iets ongelooflijks voor. Inbrekers banen zich een weg naar binnen en slaan ook bij ons (boven) een ruitje in. Zodra Anco door heeft dat het niet neef Harm is die slaapwandelt, geeft hij een brul waarop de mannen er als een haas vandoor gaan. Uiteindelijk wordt er wonderbaarlijk niet veel meer dan gereedschap meegenomen en komen we tot de slotconclusie dat de dieven slachtoffer zijn en niet wij. Zij kiezen ervoor in duisternis te leven!

TURBULENT TOGO
Februari staat in het teken van films.
In Togo verzorgen we als CREATE team een Smartphone Media Training en maken we Franse opnames van de Frontier Film Seminar Online (FFSO). Een hele klus, omdat de Togolese elektriciteit het regelmatig laat afweten. Om wat stoom af te blazen na een hele dag binnen/studiowerk – en tot verdere genezing van mijn enkel – ga ik elke avond een stevig blokje om.

Een hoogtepunt vormt de premiĂšre van I See Red, de korte, evangelische film voor de TEM die we enkele jaren geleden in Togo maakten. Het is een hele belevenis om de beelden op het filmdoek te zien en getuigenissen te horen over het impact ervan. Cultureel adviseur en evangelist Karim maakt de ronde in zijn TEM dorpen om de film te tonen. Hiermee heeft hij een digitale boodschap van onschatbare waarde in de hand. Een film die harten raakt.

Ik geloof niet in kunst, ik geloof in de Kunstenaar. ~ Marcel Duchamp

Doorlopend in het jaar verzorgen we, als internationaal CREATE Mobile filmteam, meerdere keren de intensieve, 8 weken FFSO. Steeds meer studenten wereldwijd weten hun weg naar ons online klaslokaal te vinden. De lesstof lijkt een creatieve laag aan te boren. Niets lijkt te gek – met hulp van Ai, filters – of gewoon ouderwets met een omgebouwde Coca Cola truck als podium voor de Jezusfilm. Alles om de boodschap op te laten vallen 
 Prima te doen in een omgeving waar elektriciteit en schermpjes nog schaars zijn.

Jezus - Eeuwig Verfrissend
Jezus – Eeuwig verfrissend (truck slogan)

OUD & NIEUW
De jaarlijkse veldconferentie vormt een mooie ontmoetingsplek van oude en nieuwe vrienden. Daarnaast worden er vaak extra diensten aangeboden, zoals een bezoek aan de tandarts. Althans – wanneer alles mee wil werken. De 12V power aandrijving van het behandelapparaat wilde na de vliegreis vanuit de USA niet meer opstarten. Anco wordt erbij geroepen. Hij is het meest gelukkig ‘buiten het klaslokaal’ 🙂 Na enkele uren puzzelen en solderen, werkt alles weer naar behoren en staan mensen met een glimlach in de rij.

Na de conferentie stapt Anco als eerste weer op het vliegtuig richting Nederland. Hij moet nog wat werkvoorbereidingen doen voor een reis naar Griekenland later in mei. En hij heeft zich dit jaar opgegeven voor de eerste ‘Run voor Jesus’ met gemeenteleden uit de EGHW. Een vierde marathon, ruim 10 km, om Jezus op laagdrempelige manier zichtbaar te maken. Faith in Action. De marathon Rotterdam is Ă©Ă©n van de snelste marathonsteden ter wereld. Elk jaar zijn er honderdduizenden toeschouwers en alleen al bijna 17.000 lopers voor de ÂŒ Marathon.

Ik (Ewien) blijf wat langer in Senegal, om nog net op tijd Anco en broer Marc vanaf de zijlijn in Rotterdam aan te moedigen. Het is een bijzondere ervaring, die voor herhaling vatbaar is.

BARNABUS REIS GRIEKENLAND
De maand mei rijden we met de Barnabus naar het verre Griekenland. Op Porto Astro, het christelijke opbouw- en trainingscentrum in Griekenland, wordt een dynamische samenwerking tussen het bedrijfsleven, een technische scholengemeenschap en de zending aangegaan. Binnen twee weken bouwen Anco en zijn technische studenten een autobatterijenbank, aangedreven door zonnepanelen en inverters. En mooie, maar intensieve klus.

Na 20 jaar dagelijks (!!) een generator draaien en kunst- en vliegwerk om de kosten zo laag mogelijk te houden, stopt het brommen van de dieselgenerator. Niet alleen een enorme kostenbesparing, maar ook een hemelse stilte. We kunnen er persoonlijk over meepraten, omdat onze camper (lees: slaapplaats) niet ver bij de generator vandaan staat. Met dit systeem wordt het ook voor kleine(re) groepen weer betaalbaar om tegen gereduceerde kosten gebruik te maken van Porto Astro. Lees meer over dit unieke avontuur in de blog: Generator na 20 jaar stil.

No city like Greece

NO CITY LIKE VENICE
De reis naar en van Griekenland met de Barnabus vormt een uniek avontuur op zich. Op de heenweg brengen we een dag en nacht door op de boot van VenetiĂ« naar Igoumenitsa (Griekenland). Een welkome afwisseling op de lange reis van zo’n 2.700 km. De paar uren in VenetiĂ« bij mooi avondlicht, zette mijn fotografische capaciteiten op scherp. Ik wist van gekkigheid niet wat en waar ik moest kijken en fotograferen. Anco gaf daarop de droge tip: “Gewoon even je foto ogen uitzetten.” Alsof dat zo even kan 🙂 Op mijn vraag aan Anco wat voor hem een hoogtepunt van de Griekenland reis was, aarzelde hij geen moment: “De camper en later batterijen vervoeren per palletboot.” Dat hadden we nog niet eerder meegemaakt en was best even spannend.

Batterijboxen openen op het water


VIJFTIG IN MALAWI
Na onze Europareis, strijken we samen met onze nieuwe gemeente EGHW neer op Opwekking. Een snelle manier om nieuwe gezichten te leren kennen. Ik breng ook wat uren door in de Barnabus, om een bijzondere filmreis naar Malawi voor te bereiden. Een reis die enkele keren moest worden uitgesteld vanwege vervolging van onze lokale partners in het land.

CREATE collega’s vanuit Amerika, Korea, Thailand en Nederland stappen afzonderlijk op het vliegtuig om een bijzondere opdracht te vervullen. We hopen maar liefst vier korte, dramatische films tegelijkertijd te maken met smartphones. Een ambitieus plan, waarvan we weten dat het alleen mogelijk is met God aan onze zijde. Op deze speciale plek, omgeven door bergen, warme mensen en uitzonderlijk mooie natuur, mag ik ook mijn vijftigste verjaardag vieren. Compleet met een verrassingstaart gemaakt ‘van scratch’. Een ervaring om niet te vergeten.

GOD IS ABLE
De vijf weken in Malawi vliegen voorbij en het vergt heel wat kunst- en vliegwerk om een ruwe edit van de vier smartphone films klaar te hebben voor vertrek. De klas zoemt van excitement wanneer de films voor het eerst worden getoond. Iedereen klapt en fluit luid wanneer ze hun eigen bijdrage of die van een vriend(in) in de films herkennen. EĂ©n van onze culturele adviseurs gelooft dat deze films een groot impact zullen hebben binnen de Yao gemeenschap. Het is bijzonder om op deze manier de vervolgde kerk in levende lijve te ontmoeten en iets voor hen te mogen betekenen.

TUN in actie


Eenmaal thuis, wordt de helft van ons team ziek. Waaronder ikzelf. Het kost me zo’n twee weken om weer op te krabbelen. Anco merkt op dat ik mezelf een beetje kwijt was bij terugkomst. De drukke weken in de klas en op de filmset vergden veel energie. Het was mooi om voor het eerst een film te mogen regisseren en zo een eigen invulling te geven aan het werk, de inhoud en uitstraling van de film. God mocht centraal staan op de filmset en dat raakte de hoofdrolspeler. Hij wijdde (opnieuw) zijn leven toe aan God na meerdere gesprekken met diverse teamleden. Het zette letterlijk zijn leven op z’n kop.

VUUR AAN DE SCHENEN
Ook de zomer van 2024 gaat niet zonder slag en stoot voorbij. Wanneer we samen een paar dagen in Denemarken zijn, gaat om half 6 in de ochtend de telefoon. Zodra ik Anco de woorden brand & batterijhoek in Ă©Ă©n zin hoorde noemen, zit ik acuut rechtop in bed. Die twee gaan niet samen.

Een spontane batterij brand op de boerderij maakt Anco’s werkhoek (drie containers en inhoud) met de grond gelijk. De afgebrande containerhoek werd gebruikt voor het testen en bouwen van batterij systemen t.b.v zendingsprojecten.

De zondag na de brand wordt er een korte, eenvoudige oproep (mankracht nodig voor puin ruimen als gevolg van een grote brand) vanaf het podium in onze eigen gemeente gedaan. Er worden geen specifieke details genoemd, geen foto’s getoond. Toch komen er spontaan hulptroepen op gang en ruimen voor ons onbekende mensen, soms nog net even voor hun vakantie, mee puin. Een brand zet mensen aan tot actie. Elke dag of avond zitten er weer andere mensen in de kantine met zwarte gezichten en handen.

RUIMTE VOOR IETS NIEUWS
Het opruimproces is langzaam en pijnlijk. Er zijn dagen dat ik vooral moeilijk mijn bed uit kan komen. Zoveel materiaal verlies, tijd en voorbereidend werk door een zinloze brand 
 Of? De brand heeft letterlijk dingen opgeruimd. En dat geeft ruimte voor nieuwe dingen. Wat zijn dingen die we voorgoed achter ons mogen laten? Hoe kunnen we het (batterij) werk voortzetten op een betere/professionelere manier?

Gedurende de zomermaanden blijven er hulp en bemoedigingen binnen komen: “Hou vast aan Gods goedheid! Hij heeft nog steeds goede plannen met jullie en met jullie bediening. Verwacht dat er ‘na de brand’ uiteindelijk meer zal zijn dan ‘voor de brand’.” En dat doen we. Met hulp van velen, zetten we de tanden op elkaar om de werkhoek weer snel functioneel te maken.


Verschillende mensen melden zich aan om mee te bouwen. Zo ook de Batterij Broeders – een kleine groep technische mannen die de handen ineenslaat om een betaalbare en vooral minder vlambare batterij te ontwikkelen voor diverse zendingsprojecten. Door de brand in juli viel een grote categorie goedkopere, maar brandgevaarlijke autobatterijen af.

LEVENDGEVENDE GEZONDHEID

Samen gezond koken

Toch zet de wederopbouw ons enkele maanden terug. Ook het ‘gewone werk’ als het vullen van containers blijft gewoon door gaan. Met dankbaarheid aanvaard ik een uitnodiging om naar een ‘christelijke gezondheidsconferentie’ op Palomera (Spanje) te komen. Mijn nieuwsgierigheid is gewekt door de komst van een internationale spreker Barbara O’Neill, die overal ter wereld volle zalen trekt. Haar wijsheid op het gebied van gezondheid en welke rol God en ons eigen lichaam daarin speelt, maakt haar tot ‘een wandelend boek’. Een mooie gelegenheid om praktische gezondheidslessen, een jaarlijks bezoek aan Palomera en een speciale foto expositie ‘Holy Health’ – te combineren.

Heen pak ik het vliegtuig, maar Anco en pleeghond Quincy komen me persoonlijk ophalen met de Barnabus. Een flinke rit. De terugreis passen we ons tempo aan wanneer we over de ‘route de Soleil’ rijden. In Toulouse maken we een extra stop (ongeveer halverwege de reis) om oude Afrika vrienden op te zoeken. Het is altijd mooi om onderweg samen aan tafel te gaan en van hart tot hart te spreken.

MONTEREN & MENTORSCHAP
De nazomer maanden worden voor een groot deel opgeslokt door de montage van de geproduceerde Malawi films en het samenstellen van promotie videomateriaal. Het is best een hele puzzel om in een taal (Yao) te monteren die je zelf niet beheerst. Tel daarbij het leren van een nieuw programma op en je brengt heel wat uren achter de computer door.

The Unfaithful Nephew (TUN), waar ik verantwoordelijk voor was, wordt net voor de feestdagen goedgekeurd voor verspreiding. Een cadeau als lichtverspreider op duistere plekken. Kerkplanters staan te popelen om de sprekende filmverhalen binnen hun werk in te zetten. Ook een app wordt ontwikkeld in Malawi om de films makkelijker te kunnen verspreiden. De creatieve bijdrage die ik mocht leveren heeft me doen groeien in mijn vertrouwen op God. God is in staat om wonderen door ons heen te doen als we Hem vertrouwen en bereid zijn om uit de boot te stappen.

Ook maken we in november een start met een online mentorschap programma om de Malawi studenten nog verder te trainen en te begeleiden. Een groot deel van de filmstudenten heeft de handen ineen geslagen om het geleerde in de praktijk te brengen. Ze hebben aan het einde van het jaar een eigen film gemaakt over de Verloren Zoon. De opgedane leerstof zet aan tot actie.

ROER OM
De uitdagende zomermaanden hebben meer impact dan op het eerste gezicht gedacht. Begin oktober wordt het Anco even allemaal teveel en eindigt hij, na een lang wegvallen, op de Spoedeisende Hulp. Eenmaal weer thuis, besluiten we naast het opvolgen met een medische test, ook om het (werk)roer om te gooien. Bepaalde werkzaamheden mogen we anders en beter structureren, met meer (praktische) hulp. Om zo beter het werk te kunnen doen dat God voor ons bestemd heeft.

Terug in Afrika


MET VERNIEUWDE KRACHT
Net voor ons vertrek naar Afrika worden we als officiële zendingswerkers aan onze nieuwe gemeente, de EGHW, voorgesteld. Met een kort optreden van 10 minuten, zoals we het zelf gekscherend noemen, gevolgd met een zegen, worden we in één klap bekend. We leren op die zondag heel wat nieuwe gezichten kennen. Ook weet de gemeente nu beter wat we in Afrika en Nederland mogen doen en hoe we elkaar hierin tot zegen kunnen zijn.

We vinden in de EGHW de gemeenschap in Nederland waarnaar we al enige tijd op zoek waren. Tot zegen en bemoediging van elkaar. In het nieuw jaar wordt er een speciale Whatsapp groep gestart onder de naam Meebouwers West-Afrika. Zij hopen klussen op te pakken in onze afwezigheid door bijvoorbeeld diverse materialen te verzamelen en klaar te maken. Allemaal hoopvolle dingen die ontstaan zijn na een verwoestende gebeurtenis.

WEINIG IS GENOEG
In 2024 hebben we nog meer mogen leren om met de dag te leven. In het besef dat wat God geeft voldoende is – alles is genoeg. In tijden van nood zijn we woorden van Leven blijven spreken (het thema van 2024) en daar ging kracht van uit. Vooruitkijkend, zien we uit naar wat God in 2025 gaat doen. Tijdens een tijd van bidden en vasten sprong een zin uit een lied naar voren: Let’s dance without any burden on our shoulders!

Een boeiend beeld. Helemaal omdat ik op mijn 50ste op dansles ben gegaan. Dansen zegt iets over loslaten, onbezorgdheid, je overgeven aan … God wil ons vrij maken van (faal)angst, dingen die anderen van ons denken of zeggen. Sterker nog – Hij wil ons laten floreren, tot eer van Zijn naam. In Gods handen is alles genoeg! Laat de uitkomst rusten bij God. En spiegel je voornemens/doelen voor 2025 aan Jezus. Wanneer we Hem centraal stellen, is weinig genoeg. En mogen we daarbij VREDE en RUST ervaren – wat er ook (in de wereld om ons heen) gebeurd.

Wees dan niet bezorgd over de dag van morgen, want de dag van morgen zal voor zichzelf zorgen.
– MattheĂŒs 6:34 (HSV)

Laat alles wat adem heeft de Heere loven … – Psalm 150 (HSV)

Voor alles is er een vastgestelde tijd,
en er is een tijd voor elk voornemen onder de hemel.
Er is een tijd om geboren te worden
en een tijd om te sterven;
een tijd om te planten
en een tijd om het geplante uit te trekken;
een tijd om te doden
en een tijd om te genezen,
een tijd om af te breken
en een tijd om op te bouwen;
een tijd om te huilen

en een tijd om te lachen,
een tijd om rouw te bedrijven
en een tijd om te huppelen;
een tijd om stenen weg te werpen
en een tijd om stenen te verzamelen,
een tijd om te omhelzen
en een tijd om zich ver te houden van omhelzen’

– Prediker 3: 1-3 (HSV)

Welke uitdaging ga jij aan in 2025? Of welke dingen wil je juist opruimen, achter je laten?

Dit bericht heeft 0 reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back To Top