In Senegal, of zal ik zeggen Afrika, gaat men anders om met het begrip tijd. Ruimer om precies te zijn. Een goed voorbeeld is onze Congolese vriend, die rond drie uur planken in de keuken zou komen installeren. Uiteindelijk klopte hij om zeven uur ’s avonds op onze deur en bleef uiteindelijk mee-eten :).
De laatste weken werd ik regelmatig stilgezet bij het thema ‘kwaliteitswerk voor God’, maar dat klinkt alsof wij het allemaal in eigen kracht kunnen doen. Vandaar mijn woordspeling ‘door’. Zonder God als motor komen we niet ver. Al zal niet iedereen dit met me eens zijn 🙂
Onze eerste weken in Senegal hebben met name in het teken gestaan van contacten leggen, kennis nemen van bestaande projecten, adviseren. Tijdens één van deze weken kwamen we (via een vriend) in aanraking met een jonge, christelijke musicus die zijn carrière begon in de seculiere wereld, tot geloof kwam en uiteindelijk besloot voor God te gaan zingen.
Hoe vaak belijden we met onze mond niet dat “God altijd bij ons is”, maar geloven we dat diep in ons hart niet. Onze omstandigheden kunnen soms zo overweldigend ‘luid’ zijn, dat Gods zachte aanmoedigingen vervagen…