Thuis in zicht

Vier weken hebben we uit koffers geleefd en gingen we van het ene huis naar het andere. Onze reis door Amerika kenmerkte zich door vele bijzondere ontmoetingen, in even bijzondere staten / landen. We mochten op vele plekken delen over het mooie werk dat God in Mali en Senegal doet.

Bij aankomst in St. Louis werden we al gelijk bij de baas van onze vriend uitgenodigd. Hij ging namelijk op zakenreis en wilden graag, aan de hand van ons fotoboek, meer over het werk in Senegal en Mali te horen. Als bedrijf waren ze namelijk ook bezig met verantwoord ondernemen. Hij verraste me met een mooie Rwandese ketting, gemaakt van samengeperste tijdschriften.

Na een weekje chillen gecombineerd met zaken regelen, gingen we door naar Kansas voor een weekendje familiebezoek. Heerlijk even geen vaste dingen en maar zien wat er op je weg komt. De Soul Care conferentie (zie vorige weblog) stond daarna op het programma. Een mooie, intensieve week, waar we geestelijk opgebouwd mochten worden en van God mochten horen.

Onze ‘vakantie’ naar Alaska vormde de afsluiting van vier weken Amerika. Een prachtig mooi land met haar eigen karakteristieken. De bont (is dat niet uit?) en juwelen verkoop is daar bijvoorbeeld florerend. En dagelijks leggen er wel 2 à 3 luxe cruise schepen aan van de Holland – Amerika lijn. Een ware goudmijn voor het stadje Ketchikan, met gemiddeld 10.000 internationale gasten per dag van boord.

De reis als geheel kenmerkte zich door nieuwe ervaringen. Zo bewogen we ons voor het eerst rond op een chique ‘Charity evenement’, brachten we twee dagen door in de wildernis, spraken we vanaf een verlicht kerkpodium voor een groep van zo’n 250 man (brr) en vlogen we in Alaska mee in een charter vliegtuigje om op beren-foto-jacht te gaan. We konden uiteindelijk griezelig dichtbij een zwarte beer komen 🙂

Weer thuis in Nederland, dwalen mijn gedachten over het nomaden leven dat we lei(d)den. De gevluchte christelijke families uit Mali hopen terug te keren naar hun huis in Noord-Mali. Om niet meer uit koffers te leven, maar verder te gaan met hun leven en de verwezenlijking van hun dromen. Velen vonden het moeilijk dat hun leven het laatste anderhalf jaar stil leek te staan.

Een terugkeer naar Noord-Mali heeft heel wat voeten in de aarde. Niet alleen als het gaat om de veiligheid, maar ook als je kijkt naar de logistieke kant van zo’n reis. Financieel gezien komt er ook aardig wat kijken bij de terugkeer van 85 families. Geen gemakkelijk proces, waar alle financiële hulp welkom is.

Mocht u/jij mee willen helpen aan de terugkeer van de gevluchte Malinese families, neem dan even contact met ons op. Eén en ander kan weer via de CAMA overgemaakt worden!