skip to Main Content
School Bus Bamako

Onbegrepen talent

Dat artiesten – in de ruimste zin van het woord – niet altijd worden begrepen is van alle tijden. Om goed te zijn in dit vak, ben je vaak uit een wat ander hout gesneden. Je past niet in het hokje van de gemiddelde mens. Zo ook in Mali …

Na twee jaar te hebben gepraat over het maken van een christelijke muziekvideo, was het deze week dan zo ver. In het gezelschap van een jonge groep talentvolle artiesten (zangers, muzikanten, filmers) gingen we vol goede moed aan de slag. Geen staatsgreep kon ons nu nog tegenhouden :).

Onze eerste decor? Eén van de bruggen van Bamako. Onze jonge vrienden waren ervan overtuigd dat het geen probleem was om daar te filmen, terwijl ik terugdacht aan die ene keer (in het verre verleden) dat ik de Niger filmde en teruggefloten werd door een militair. Later bleek dat mijn cameralens gericht stond op de berg van de President … Gloeps!

Dit keer ging alles goed, de stemming kwam er al aardig in te zitten. Op naar het conservatorium waar we onder andere een studio-opname zouden maken. Eenmaal op onze bestemming aangekomen zagen we een oranje schoolbus staan. Script of geen script, daar moeten we iets mee doen, waren mijn eerste gedachten.

En ja hoor, enkele minuten later hadden we allen ervan overtuigd plaats te nemen in de bus. Onze hoofdzanger en vriend, normaal enigszins verlegen, liet zich gemakkelijk overhalen om met gitaar op de bus te klimmen. Met als resultaat geweldige, originele opnames. Nog niet eerder in Mali vertoond 🙂

Gedurende de twee filmdagen raakten we als team steeds meer op elkaar ingespeeld en genoten we van elkaars talenten. Daarnaast was het ook bijzonder gezellig om met elkaar op te trekken en dat maakte het geheel erg geslaagd.

Aan andere creatieve momenten geen gebrek. Zo creëerden we op de laatste dag een heuse zandstorm. Tot groot vermaak van de omstanders, die hoofdschuddend voorbij kwamen en nieuwsgierig bleven staan. Gewapend met een soort föhn en hoopje zand maakten we er het beste van. We werden er zelf wat melig van.

Tijdens één van de opnames bij onze Bamako vriend en dominee Abel, bedacht ik me dat het produceren van deze video wellicht niet het hoofddoel was. Onze cameraman raakte namelijk in gesprek met Abel over zijn (geloofs)leven. En dat hij ernstig nadenkt over het wel of niet navolgen van Jezus. How cool is that?!

Nadat al het opnamewerk was gedaan, hebben we als groep nog samen ons hart gedeeld. Door de (mobiele) verspreiding van deze korte muziekvideo hopen we niet alleen dat deze jonge muziekgroep landelijke bekendheid krijgt. Maar bovenal God wordt grootgemaakt in een tijd waar het op vele plekken zo donker is.

Ik ben in ieder geval meer dan bemoedigd de afgelopen dagen. Met name door de moed en het doorzettingsvermogen dat deze jonge mensen tonen om hun muziek, hun passie over te brengen. Ondanks al het vuur dat maatschappij én familie hun aan de schenen legt.

We hopen de video clip begin december af, gemonteerd te hebben.

Dit bericht heeft 1 reactie

  1. wow Ewien, cool dat je een muziekclip hebt gemaakt. Je Malinese MTV-carriere is geboren.
    Oranje bus wordt na gangnam-style de nieuwste rage…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back To Top