Leven zonder Bram

Het is stil zonder onze pleeghond Bram, hij gaf veel vreugde in en om het huis. Ook al dacht ik soms dat ‘leven zonder Bram’ extra vrijheid zou geven, het weegt niet op tegen de gezelligheid, smekende ogen en slobber likken in je nek terwijl je in de auto onderweg bent 🙂

Een (pleeg)hond is een aanrader als je wat extra beweging / gezelligheid nodig hebt, of gewoon elke dag een frisse neus wilt halen. Het hielp ons dit keer om beter te schakelen tussen West-Afrika en Nederland, toch twee heel verschillende werelden waarin we verkeren. Het werkte voor ons zeker therapeutisch. Ook al geeft een hond geen advies, hij lijkt je situatie vaak heel goed te begrijpen 🙂

Ik heb weer veel mogen afkijken van de onvoorwaardelijke liefde die een hond geeft. Daar kan ik zelf nog heel wat van leren. Het was niet makkelijk om afscheid te nemen, maar het doet ons bijzonder veel deugd om hem te zien op zijn mooie nieuwe plek. De overgang voor hem gaat ook niet zonder slag of stoot, het is moeilijk uitleggen waarom we afstand van hem moesten doen.

Nu Bram een mooie plek heeft gekregen (V check 🙂 en de container bijna vertrekklaar is, wordt het tijd om zelf ook langzaamaan naar onze volgende reis toe te werken. Of we er klaar voor zijn? Vaak schakelen we naar onze ‘andere wereld’ op de dag van vertrek, of zelfs pas op het vliegveld. Ons leven blijft nu eenmaal fragmentarisch.

We laten hier weer mensen en dingen achter die we in Senegal niet hebben, en andersom. Met nieuwe Hoop en Verwachting gaan we de komende periode weer tegemoet. Opdat we Licht mogen blijven verspreiden, op welke plek dan ook. Het was bijzonder velen van jullie te spreken of te ontmoeten.