Kijk, er zit een geit in de boom!

Het avontuur gaat verder, we bevinden ons nog steeds in Marokko. We zaten wel even raar te kijken toen we middenin een haarspeldbocht een boom tegen kwamen vol met … geiten! We hadden dit al eerder die dag op een ansichtkaart bij het benzinestation gezien, maar konden het toen maar moeilijk geloven! Bizar gezicht, geiten in de bomen…

Bij iedere politiepost worden nu onze gegevens gecontroleerd en genoteerd, voor onze eigen veiligheid. Uiteraard ook altijd een goed moment om wat extra vragen te stellen, gewoon uit nieuwsgierigheid :). Omdat ik de meeste vragen beantwoord, wijzen ze naar Sander : Is hij je zoon? (ha ha ha) En waarom spreekt hij geen Frans?

De borden waarschuwen ons om op te passen voor (overstekende) kamelen. En ja hoor, we zien ze regelmatig in de verte, maar ook dichterbij de weg. Tijdens het gouden uurtje stoppen we om een groepje vast te leggen. Eenmaal aan elkaar gewend, konden we ze nog vrij dicht naderen.

De dag bevatte meerdere mooie momenten in de Natuur. Zo was ik toevallig ter plaatse toen een pasgeboren lam zijn eerste stapjes wankelend zette. Moeder keek mij en mijn camera wat schaapachtig aan en wist niet goed of ze tot de verdediging over moest gaan. Het geluid van de shutter joeg haar kroost namelijk angst aan.

Na een een goede nacht en lekker ontbijt in Laayoune trekken we verder. Hoe dichter we de grens van Mauretanië naderen, hoe kaler het wordt. Minder begroeiing en vooral ook veel minder auto’s. Daarnaast loopt de temperatuur voelbaar op.

De lunch bij een vissersafslag levert prachtige beelden op. Het is hard werken om de boten goed en wel in de woeste zee of terug op de wal te krijgen. Machine (trekker) en manpower verenigen daarbij hun krachten. Of ik niet een stukje met de vissers mee wil rijden?, wordt me lachend gevraagd. Nee?! Maar we hebben toch zeker wel wijn of whiskey om aan hen uit te delen? 🙂

Zo’n 50 km voor de grens met Mauretanië stoppen we voor de nacht. In deze plaats kunnen we ook gelijk een verzekering voor de auto’s regelen. Terwijl de mannen voor de 8e keer hun tank vullen, wordt mijn oog getrokken naar een Hilux vol vastgebonden dromedarissen. Elke keer wanneer een (ver)koper de auto nadert, zetten ze het op een brullen. Een hongerige leeuw die brult wanneer hij vlees ziet, is er niets bij. Later begreep ik waarom, omdat ze aan het einde van de rit gewoon met hun kop naar beneden uit de laadklep worden geduwd. Best wel pijnlijk!

Deze avond voel ik me uniek. Terwijl we lekker genieten van een pizza, merk ik op dat ik de enige vrouw in de wijde omtrek ben. Zal daar een speciale reden voor zijn?

Na een goede nachtrust, staan we extra vroeg op om richting grens te trekken. Wanneer we daar rond 07.45 uur aankomen staat er al een behoorlijke rij auto’s. Velen hebben de nacht aan de grens doorgebracht. Wanneer de grens om ongeveer 9 uur open gaat, fietst een man – met fluitje en al – door de rij vrachtwagens. Een creatieve vorm van een “wake up call” :).

We schrapen wat ontbijt bij elkaar uit de kofferbak en maken ons klaar om …te wachten. Hoe lang? Niemand kan het ons precies vertellen, de tijd zal het leren. Zal het ons lukken om redelijk snel en makkelijk Mauretanië binnen te rijden? Wordt vervolgd!