skip to Main Content
Feest In Conakry

Bus vol blanken

Mijn collega videograaf draait het raampje open, steekt zijn hoofd naar buiten en roept ‘Toubab’ naar de blanken die we voorbij rijden. Voldaan gaat hij weer recht zitten en kijkt glimlachend achterom. Afrikanen noemen blanken ‘Toubabs’ en om die reden is het dan ook vermakelijk wanneer de ene blanke dit naar de andere roept. Stoom afblazen zullen we maar zeggen 🙂

Vanuit allerlei landen in ML zijn we als groep bij elkaar. Allen met eenzelfde doel: viering van het 100-jarig bestaan van de CAMA-kerk in Guinee. We vormen een mooi stel. De President (voorzitter) van de CAMA in de VS – dr John Stumbo, het hoofd Afrika van het Wereld Alliantie Netwerk (AWF)  dr Jura – woonachtig in Brazilië, zendingswerkers en vier videografen. Gebrek aan gespreksstof is er vanaf het eerste moment niet, al is de reis over Afrikaanse wegen verre van geriefelijk.

Bus buzz
Een blokkering van de smalle, kronkelige wegen vormt een extra uitdaging. Dit keer ligt er een container vrachtwagen op z’n kant midden in de bocht, met een kronkel ongeduldige auto’s als gevolg. Onze chauffeur kruipt tussen twee vrachtwagens die een steile, maar niet gemakkelijke alternatieve route kiezen. Zo nu en dan knijp ik een oogje dicht.

Tussen alle bedrijven door leer ik heel wat bij over de vroege geschiedenis van zowel missie als collega’s. Eén verhaal springt er uit, omdat zendingswerkers als enige expats mochten blijven in het onafhankelijke Guinee vanwege de goede, persoonlijke relaties die men toen had met de toenmalige President Touré. Na de afscheiding van Frankrijk wilde Touré het land van alle Franse invloeden zuiveren. Hij vertelde hen persoonlijk wie er wel en niet in het land mochten blijven.

Belang van relaties
Het valt me tijdens de reis op hoe behulpzaam en nederig beide ‘Voorzitters’ zijn. Gedurende de week worden er door hen etensborden verzamelt, afgewassen, dames uit de auto geholpen etc. Het doet me denken aan het ‘dienend leiderschap’ dat Jezus voorleeft. En dan de vele vieringen: de lucht is verzadigt van vreugde en dankbaarheid. Zelfs wanneer één van de vieringen maar liefst 2 uur later dan gepland begint.

Vlag erop los

De eerste viering vond plaats in Baro, precies honderd jaar nadat het eerste missiestation in dat kleine dorp werd gevestigd. Voorganger Celestin Koffi predikte in deze samenkomst, die werd gehouden in een open veld met honderden aanwezigen. Dit is het dorp waar de eerste CAMA zendelingen de “man van de vrede” vonden na vele dorpen in de regio te hebben bezocht. Het hoogtepunt in Baro was de getuigenis van veel oudere vrouwen die afstudeerden van de school die in 1946 door CAMA was opgericht om onderwijs te bieden dat speciaal was bedoeld voor jonge meisjes.

Tweede viering trekt ruim 1.000 man
Vervolgens vond de tweede viering plaats in de nabijgelegen stad Kankan. Meer dan duizend mensen verzamelden zich in het Jeugdcentrum om te luisteren naar Gods woord, te zingen en om te dansen in vreugde en aanbidding. Wanneer de zaal echt vol leek te zijn, konden er toch altijd weer meer stoelen bij.

Voetjes vd vloer
Slotceremonie: dansend een stukje taart halen
Ten slotte vond in de hoofdstad Conakry de grote slotceremonie plaats. Dr. Jura predikte in deze laatste ceremonie. Het dak gaat er pas echt af na het officiële programma. Honderden vreugdevolle broeders en zusters zongen uren en dansten hun vreugde en dankbaarheid uit aan de Heer. Voor deze gelegenheid was er ook een grote taart gemaakt en kwam men dansend langs om een stukje te bemachtigen.

Dr. John Stumbo en de voorzitters van de CAMA kerken in West- en Centraal-Afrika waren aanwezig voor deze viering. Dr. Stumbo vertelde over de visie die A.B. Simpson (oprichter van CAMA) in 1882 had om de regio langs de rivier de Niger te bereiken. Simpsons droom kwam tot bloei in het jaar dat hij stierf. Vanaf dat kleine begin zijn veel zendingswerkers gevolgd en werd er in 1962 een autonome nationale kerk opgericht (John Stumbo-videoblog over CAMA in Guinee).

Van 0 naar 35.000 kerkleden
De CAMA kerk in Guinee, waar ook meerdere CAMA zendelingswerkers actief zijn, heeft nu (honderd jaar later) meer dan 35.000 leden die in meer dan 600 kerken dienen. De nationale CAMA kerk leidt ook twee theologische scholen en is begonnen met verdere cross-culturele missionaire activiteiten.

Verslaglegging vieringen door: Jura Yanagihara

Het was bijzonder om overal waar we kwamen dankbaarheid en vreugde te proeven over de vele jaren missie werk. De feestelijkheden waren mede om die reden een genot om op beeld vast te leggen. En gedanst moest er natuurlijk ook worden, camera in de hand of niet :).

Dit bericht heeft 0 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back To Top