De film seminar in Zweden waren bijzondere weken. Ik had nog niet eerder voet op Zweedse bodem gezet en in mijn vrije uren genoot ik van de prachtige, ruige natuur, het anders eten en een mix aan culturen.
Voor dit filmavontuur sloot ik me van de zomer aan bij Create International (Int.). Zij zijn werkzaam in verschillende delen van de wereld en hebben in totaal zeven teams die Hoop verspreiden door middel van media. Naast het maken van korte films, trainen ze ook mensen in het land waar ze werkzaam zijn. Een groep naar ons hart, die ik wel eens persoonlijk wilde ontmoeten 🙂
Het idee om een korte film te maken voor Syrische vluchtelingen werd geboren in Kansas City, toen een Chinese dominee Create Int. benaderde met de vraag wat er voor nodig is om een film te maken voor Syrische vluchtelingen? Toen het balletje eenmaal ging rollen, werd besloten om de film in Zweden op te nemen. Zweden huist meer vluchtelingen per capita dan elke andere natie in de wereld. In 2015 verwelkomde zij 163.000 vluchtelingen, waaronder 51.000 Syriërs. Tijdens verschillende opnames bleek het Zweedse landschap ook meer weg te hebben van het huidige Syrië dan in eerste instantie gedacht. Een onverwachts extraatje!
[Lees verder]Maar waar gaat de film nu eigenlijk precies over?
De film – voor en door Syrische mensen – draait om twee vrouwen die hun land ontvluchten vanwege het massale lijden, de onveiligheid en onrechtvaardigheid. Het plot is geïnspireerd door verhalen van échte vluchtelingen die Hoop voor morgen ervaren na het ontvluchten van de uitwassen van de oorlog. Omringd door wanhoop en de uitdagingen van hervestiging in een totaal vreemd land voelen de hoofdpersonen zich ‘gezien en gesterkt’ door een voor hen onbekende God.
De verhaallijn kent ook parallellen met het bijbelse boek Ruth, gestoken in een modern jasje. De film neemt je als kijker mee op een moeilijke reis, waarin geloof, wonderen, volharding, verzoening en vergeving centraal staan.
Achter de schermen
De groep van studenten en professionele cameramensen was dit jaar bijzonder divers: zowel qua vertegenwoordigde landen als ‘camera niveau’. Op de uiteindelijke filmset kregen we allemaal een rol toebedeeld met de bijbehorende verantwoordelijkheden die zouden meewegen tot het slagen van de film. Ik mocht regelmatig als tweede cameravrouw optreden. Ook tijdens de lange dagen en tegenslagen die we tegenkwamen, bleven we allen gemotiveerd. Van het vasthouden van lichten of reflector tot het zorg dragen voor onze acteurs: iedereen zette met passie zijn beste beentje voor om de filmdag tot een succes te maken.
De director Steve was erg tevreden met onze groep. Hij schreef het volgende over onze samenwerking: “We had an exceedingly positive experience working on the Syrian film in Sweden. It was a pleasure for all of us to partner with Ewien, who was one of the most over-qualified students we have ever had in our seminar. We were very grateful for the very gracious way she contributed her skills as a cinematographer and as a filmmaker for our project. It is our hope and prayer that we will have the opportunity to work with her again (and Anco too) in our upcoming projects in West Africa starting next year.”
Net als Steve hopen we van harte dat we binnen afzienbare tijd een ander filmproject met Create International mogen doen. Maar dan in Afrika. Werken met hen was één van de meest positieve ervaringen, waarbij onderwijs op de werkvloer bijzonder serieus werd genomen.
Grappige anekdote
Rob (eerste cameraman) zocht iemand die een GoPro camera (klein actiecameraatje) wilde bedienen tijdens het opnemen van de beginscene, waar één van de hoofpersonen de oversteek maakt met zijn vrienden en uit de boot wordt geslagen door de ruwe golven. Veel koud water en golven dus om het effect dramatischer te maken.
Niemand stond te springen om dit te doen (brr, veel te koud), behalve ik. Het leek me geweldig om met de GoPro mee het water in te mogen om krachtige close-up beelden te schieten van het gevecht tussen mens en water. Na extra kledinglagen aan te hebben gedaan, was het tijd voor mijn eerste stap in het water. Ha, mijn Afrikaanse lijf begon hevig te protesteren en de crew op het land moedigde me hard lachend aan. Toch gaf het een kick om later enkele shots terug te zien van een spartelend persoon, grote waterbubbels en sporen van een gevecht in de adembenemende beginscene 🙂
Wanneer is het eindproduct te zien?
Het monteren en bewerken van de uiteindelijke 30 minuten durende film zal nog enige tijd in beslag nemen. De filmploeg draait ook allerlei andere projecten, waardoor het montagewerk tussen de bedrijven door zal worden gedaan. De eindfilm zal zoveel mogelijk onder de Syrische groepen en kerken in Zweden worden verspreid. Ook gaat men aan de slag om de film te verspreiden in Syrië en landen die – evt. met ondertiteling – in een vergelijkbare cultuur leven (target groups).