new year 2018 Nieuws | Hoopvol Afrika

In vol vertrouwen

In vol vertrouwen
Post Date January 06, 2020
Comments 0 Comments
Author
Category Nieuws

We vlogen net aan het einde van 2019 huiswaarts om de kou van Nederland in te ruilen voor de ‘warmte’  van Senegal. De start van 2020 hebben we samen – onder het genot van een glas wijn –  op de bank ingeluid,  terugblikkend op een wat roerig 2019. Een vriendin stuurde ons een audio opname van Oud en Nieuw in Spijkenisse op – het klonk als een oorlogszone  – terwijl bij onze opname goed moest luisteren om de knallende vuurpijlen in de verte te horen. Nog voor 12 uur lagen we beiden op een oor, dankbaar voor de start van weer een nieuw jaar.

Sinds enkele jaren laat ik in januari mijn gedachten dwalen over het jaar dat achter ons ligt. En de doelen/dromen die daarbij hoorden. Ook sta ik stil bij een woord of thema van God voor het nieuwe jaar. Allereerst een terugblik op 2019.

2019
Gerichter navolgen fotografie passie:  Ook in 2019 bleef ik online actief doorleren. Naast een cursus straatfotografie, kocht ik ook een tweedehands analoge camera, om daarmee een eerste rolletje vol te schieten. Hoewel ik vooraf niet zeker wist of de camera nog volledig functioneerde, en het scherpstellen niet altijd goed ging, beleefde ik veel plezier in het minimaliseren van mijn opnames. Mijn foto website is inmiddels af en probeer ik zo goed mogelijk bij te houden met alledaagse unieke en hoopvolle momenten. Neem eens een kijkje op btwienclicks.com. 

Meer beleven echte / offline leven:  In 2019 ben ik minder offline geweest dan ik vooraf hoopte. In 2020 las ik weer een 40 dagen ‘geen social media’ stop in, om zo meer tijd vrij te maken voor de dingen die er echt toe doen. Onze december vakantie bracht veel rust, mede omdat er op het eiland maar beperkte uren energie – en dus internet – was. Voor herhaling vatbaar, aldus Anco.

Meer reizen in kader van (documentaire) fotografie:  Eind 2019 liepen we dan echt in Madagaskar rond: combi werk – vakantie. Ook werd ik weer in mijn geliefde India uitgenodigd om te filmen, te fotograferen en te onderwijzen. Wat was het heerlijk om na die jaren weer terug te zijn! Dat een van mijn documentaire foto’s (Passed Out) doordrong tot de finale van een internationale fotowedstrijd in Amerika en het persoonlijk ophalen van de PRINT was met stip het foto highlight  van 2019. 

Koesteren vrienden en gemeenschap (Pay It Forward):  Deelname aan een gezamenlijke veldconferentie in Senegal gaf tijd voor rust en reflectie. Ook mochten we letterlijk licht brengen in een klein dorpje Faylar, waar iedereen op het elektriciteitsnet werd aangesloten, behalve de christenen (lees: kerk, dominee en christelijke school).

Mezelf (meer) verwennen:  Mezelf verwennen leer ik meer en meer, al blijft het lastig in een omgeving waar armoede aan de orde van de dag is. Op vakantie mocht ik in ieder geval weer een gezichtsmassage ondergaan en ook blijft gezond eten en bewegen belangrijk om (geestelijk) fit te blijven. In 2020 zou ik graag op een stilte retraite gaan. En zal er dit jaar een 10K run in zitten?

Mijn hart meer openen voor Gods genezende hand:  Binnen onze familie heeft God de afgelopen 2,5 jaar een bijzonder werk verricht. Na het overlijden van mijn vader zijn we – als gezin – op wonderbaarlijke wijze naar elkaar toegegroeid. Waar we eerst niet met z’n allen door een deur konden, zijn we de laatste tijd nog nooit zo veel met elkaar uit eten geweest. We ervaren een nieuwe vrijheid die de pijn uit het verleden wegneemt. Mijn gebed voor 2020 is dat deze verdieping doorzet.

Meer van Zijn woord: Mijn dag probeer ik nog altijd met een dagelijkse podcast (voornemen 2019) goed te beginnen. Het zet de toon voor de dag. Ook wil ik een aantal boeken dit jaar lezen, waaronder een over gebed. Door het vele reizen, groeit er wel meer een verlangen om weer echt onderdeel te zijn van een christelijke community.

Onderzoeken combi schrijven en fotografie: De combi beeld en woord lijkt door te zetten in 2020. Ik hoop mijn foto’s in 2020 onder een breder publiek uit te zetten en evt. mijn mooiste platen in kaartvorm te gieten. Ook het schrijven van korte verhalen staat op ‘mijn wensenlijstje’ voor dit jaar. Wellicht bundel ik mijn mooiste platen tot een fotoboek. 

2019 – 2020
Meer actieve fotografie kennisdeling: Het was geweldig om in India een workshop Documentaire fotografie te mogen verzorgen. Ook al was het aan een kleine groep… De muziekstudio in Dakar wordt meer en meer een plek waar artiesten samen komen om te creëren, elkaar te bemoedigen en samen dingen te ondernemen. Ik hoop daar in 2020 o.a. bij betrokken te zijn door het verzorgen van eenzelfde workshop Documentaire fotografie. Mijn Verlangen voor 2020 blijft dat de kerk meer en meer gaat inzien dat Kunst van onschatbare waarde is binnen Gods Koninkrijk.

Leren muziekinstrument op reisformaat: Sinds de zomer 2018 ben ik weer aan het blokfluiten geslagen. Ondanks het reisformaat (geen excuus om het instrument thuis te laten), blijft echte vooruitgang uit. Ik ben dan ook aan het bekijken of muziekles bij een vriendin en gepassioneerd musicus ‘mijn carrière als muzikant’ een push kan geven ;). Samen spelen is zoveel leuker! Ook heb ik een inspirerende fluitiste op Youtube ontdekt.

Coaching jongeren:  Onze jongeren in West-Afrika blijven een belangrijke plek in ons hart innemen, ook al zien we ze niet zo vaak als we zouden willen. Life coaching op afstand blijft dan ook belangrijk in 2020. Helemaal omdat velen nu de fase in hun leven bereiken, waarin ze gaan trouwen en kinderen krijgen.

2020 nieuw
In 2019 stonden ‘Nieuwe wegen/manieren’ centraal en het lesgeven in India is daar een mooi voorbeeld van. Ook het ontspannende bezoek van Groot Nieuws Radio valt hier onder. Het was een bijzonder voorrecht om door middel van radio het bijzondere werk van God breder onder de aandacht te mogen brengen. Op naar een mooie vervolg.

Ondanks alle mooie (Gods) ontmoetingen in 2019, hebben de gezondheidsklachten die Anco ervoer me flink door elkaar geschut. In hoeverre geef ik alles (inclusief zijn gezondheid) in handen van God? Voor 2020 ervaar ik dan ook een push in de richting van ‘Liefdevolle Overgave’, in alle rust. 1 Peter 5:7 Cast all your anxiety on him because he cares  for you. Gods zorg voor ons komt het best tot ‘zijn recht’ wanneer we ons verootmoedigen en volledig vertrouwen op Zijn genade. In het Grieks wordt ‘casting’ gebruikt voor een man die een zware last op de rug van een kameel gooit. God wil dat wij alles waar we ons zorgen over maken in Zijn handen geven. Hij zal onze Last opvangen.

Welk thema/woord staat bij jou in 2020 centraal? En op welk gebied wil jij het over een ANDERE BOEG gooien?
Opdat we alleen Zijn werk (Levensdroom) mogen uitvoeren, dat voor ons is weggelegd. En zo mee mogen bouwen aan een wereld met meer Licht en kleur, waardoor de duisternis en gebrokenheid moeten wijken.

Maki met streken

Maki met streken
Post Date December 21, 2019
Comments 0 Comments
Author
Category Nieuws

“Stt … luister”, zegt onze gids, terwijl hij zijn looptempo opvoert. “Wellicht gaan we toch maki’s zien, voordat jullie het eiland verlaten”, grijnst hij. Ook ik glimlach van oor tot oor, want een maki als camera model zag ik nog wel zitten. Van horen zeggen is deze groep van vier de laatst in het wild levende maki’s.

Eenmaal om de hoek, zie ik een café met een aantal stamgasten. Niet direct de plek waar ik dacht Maki’s aan te zullen treffen. Ook de wat luidruchtige ‘ jeu de boulende groep mannen’ lijken wat misplaatst. Toch trekt de Maki familie van vier zich daar niet echt veel van aan. Ze lijken me erg mak voor wilde maki’s. Maar ja, wat weet ik van ringstaartmaki’s, behalve wat King Julien me voorschotelt in de animatiefilm Madagascar.

Een Franse beschermvrouw rent op me af, zodra ik mijn camera trek. Geen flits, geen flits! Ik laat haar geruststellend mijn camera zien en leg haar uit dat er standaard geen flits zit op dit model. Goed, schudt ze, terwijl ze uitlegt dat toeristen / fotografen soms de meest gekke kunstjes uithalen om de maki’s te vereeuwigen.

De maki’s zijn alles behalve schuw en de baby van de familie slingert er lustig op los met broerlief (foto boven). Moeder komt zo nu en dan ook dichterbij en zet haar tanden in een geparkeerde fiets (foto onder). Ook voor een hond lijken ze geen enkele angst te hebben. Dezelfde vrouw houdt een en ander wat angstvallig in de gaten: een gevecht tussen hond en maki ziet ze niet echt zitten.

Ondernemende Maki besnuffelt fiets

Vader houdt zich op afstand en blijft heerlijk lui in de boom liggen. Om de aandacht van moeder maki te trekken, maak ik een geluidje. “Liever niet doen”, krijg ik te horen,” dat is beter”. Nog geen tel later springt moeder maki op de tafel en likt een lege bierfles af. De beschermvrouw springt op en jaagt haar weg, al uitleggend dat de vorige eigenaar van het café haar dit – in gevangenschap –  heeft geleerd. Ik begrijp nu ook beter waarom ze zo fel is op het behoud van hun leefomgeving. Meerdere partijen zien ze liever gaan dan komen. Ook de boeren zeggen overlast van hen te hebben.  Altijd weer de strijd tussen mens en natuur/dier.

Terwijl we teruglopen naar ons hotel, mijmer ik over een van de hoogtepunten van onze vakantie. Al scoren snorkelen en de bliksem fotograferen (beiden voor het eerst) ook hoog. Madagascar is wel degelijk een stukje paradijs op aarde … al was de kloof tussen arm en rijk dagelijks pijnlijk zichtbaar.

Mocht je je net als ik afvragen waar de naam Lemur vandaan komt, dan is onderstaande info voor jou :
De lemuren zijn vernoemd naar de Romeinse lemures, de geesten van de doden die ‘s nachts gillen slaken. De geluiden van de maki’s deden de eerste onderzoekers van Madagascar denken aan deze lemures.

Gelukkig Nieuwjaar uit India

Gelukkig Nieuwjaar uit India
Post Date November 27, 2019
Comments 0 Comments
Author
Category Nieuws

Gelukkig Nieuwjaar? Dat moet een foutje zijn, het is nog maar november. Dat dachten wij als India filmteam ook, maar toch werd onze planning ruw onderbroken door Diwali, het Lichtjesfeest.  Een week lang vuurwerk, lekkernijen en een kleurrijke zee van lichtjes overal in de stad. En zeeën van bloemen, om de goden gunstig te stellen voor het nieuwe jaar.

De geplande (film) activeiten moesten een week vooruit worden geschoven. Een casting sessie (om de juiste acteurs te vinden voor de diverse rollen) lukte nog wel, voordat het feest begon. Tijdens deze intensieve feestweek wordt er vrijwel niet gewerkt en zijn veel winkeltjes nauwelijks tot niet open. Iedereen, oud of jong, arm of rijk, doet het wat rustiger aan.

We besluiten als groep om de laatste week van het programma naar voren te halen en duiken het klaslokaal (weer) in. Per e-mail was me al gevraagd of ik les wilde geven in Documentaire fotografie. Op de valreep voeg ik nog een bekende Indiase en Afrikaanse fotograaf aan mijn lesmateriaal toe en hoppakee. Klaargestoomd voor de vier internationale studenten.

Tijdens de schaarse vrije tijd probeer ik er met mijn camera op uit te gaan. Iedereen lijkt met open houding mijn camera te benaderen. Ook de ‘religieuze handelingen’  zijn voor een groot deel vrij vast te leggen. ‘Dat had ik nooit kunnen doen in Senegal’ , gaat er regelmatig door me heen. Ik voel me soms een beetje een indringer en neem me nogmaals voor om alles met discretie vast te leggen.

Sterrenstatus
Onopvallend over straat is er echter niet bij. Helemaal niet wanneer onze Afrikaanse collega ons vergezeld. Hij lijkt wel een ‘sterren status’  in India aangemeten te krijgen. Het is niet bij te houden hoe vaak iemand stopt om te vragen of ze een selfie met hem kunnen maken. Het hindert ook ons werk en mede om die reden zeggen we zoveel mogelijk nee.

Vrijwel iedereen die ik tegenkom is open en hartelijk richting buitenlanders. Regelmatig vraagt iemand nieuwsgierig uit welk land ik kom. Hun open houding past wel binnen ‘het Hindu geloof’. Alle religies hebben goede aspecten in zich en je weet nooit waar een en ander goed voor is.

Ik merk het wanneer ik onverwachts bij de onderbuurvrouw op de bank kom te zitten. Rondkijkend in haar kamer zie ik een zonnegod op het balkon, die zij elke ochtend aanbidt. Ook de vele amuletten die boven de deurpost hangen of liggen moeten voorspoed brengen.

We praten over God als Maker van alle dingen, maar ik merk al snel dat we langs elkaar heen praten. In stilte bid ik God om wijsheid en inzicht voor deze gastvrije buurvrouw en de andere mensen in het flatgebouw. Sowieso loop ik biddend over straat, bij het zien van de vele (kleine) tempels en amuletten die ik op elke hoek van de straat tegenkom.

Eenmaal terug in Nederland, dwalen mijn gedachten nog regelmatig af naar India. Een whatsapp berichtje uit India brengt me weer direct terug: “Afgelopen vrijdag is de korte film getoond en het was bijzonder goed. We missen je enorm. Het zou geweldig geweest zijn, als je nu bij ons had kunnen zijn.” Ik glimlach bij Susan’s boodschap in gebroken Engels en denk terug aan de mooie weken die ik bij haar in huis heb doorgebracht. Elke ochtend vroeg zat ze klaar met verse thee. Of kwam rennend in haar nachtpon de deur open doen, wanneer we laat terugkwamen van een film shoot.

Met dankbaarheid kijk ik terug op een bijzondere, tweede reis naar India. De toewijding en het doorzettingsvermogen van onze gastheren en vrouwen zullen me nog lang bij blijven. Ook had ik zelf niet gedacht voor de klas te staan, te filmen én te fotograferen. Met de juiste groep en God zijn alle dingen mogelijk.

*
Diwali, een van de belangrijkste feesten in het hindoeïsme, kent haar oorsprong in India. Het staat ook bekend als Lichtjesfeest, symbolisch bedoeld als “de overwinning van het goede over het kwade, overwinning van het licht over de duisternis”. Tijdens het feest worden dan ook door het huis en op de erven lichtjes aangestoken

Het vieren van dit feest gaat gepaard met het nuttigen van zoetig eten. In India steekt men daarnaast ook vuurwerk af. Diwali is een vrolijk feest en wordt vaak gevierd in gezinsverband. Diwali wordt gevierd om het licht te verwelkomen in het leven. Bron: wikipedia

Altijd al eens willen weten hoe het er op een filmset aan toegaat? Bekijk dan deze BTS video, waarin we je meenemen achter de schermen van de Indiase set.

« Older Entries