Hoopvol Afrika

“Rust, bijbelstudie en zonnepanelen”, was standaard Ancos antwoord op de vraag om welke reden hij naar Palomera was gekomen. Een Spaans terrein waar Ewiens zus en haar gezin een ‘trainingscentrum voor bijbels leven’ mogen beheren – Yada studies. Terwijl we – met mondkapje – na enkele maanden het vliegtuig weer instappen, hebben we nog geen idee hoe deze werkvakantie eruit zal komen te zien. En welke mooie ontmoetingen er gaan plaatsvinden.

Eenmaal geland maakten we eerst wat nader kennis met een mede passagier, die ook graag enkele weken op Palomera wil doorbrengen. Zij is begin dit jaar tot geloof gekomen vanuit de New Age en is aangetrokken door het praktische, bijbelse karakter van Yada Studies. Op Malaga Centraal informeert Anco met welke trein we verder kunnen reizen, terwijl zij en ik op jacht gaan naar een flesje koud water. Want warm is het hier wel.

Terug bij Anco blijkt de trein – die eens per dag gaat in verband met Corona – al te zijn vertrokken. Geen paniek, er zijn altijd nog alternatieven. Ons leven in Afrika kent ook vaak momenten die niet lopen zoals van tevoren bedacht. Een auto huren bleek een goede tweede optie en na enige prijsvergelijking, gaat de verhuurder ons met mondkapje voor naar de garage. Een man met gevoel voor humor, want hij bied ons gekscherend ook de kleine sportwagen naast onze huurauto aan. Grapjas :).

Nog geen 10 minuten later zijn we weer onderweg, om 2,5 uur naar elkaars verhalen te kunnen luisteren. Eenmaal aangekomen in Ubeda (de volgende bestemming) zijn Lisette en fam. nog niet gearriveerd, dus een kans voor mij om een rondje te lopen met mijn camera. Het wordt al gauw duidelijk dat Spanje een stuk actiever is in het dragen van mondkapjes in de buitenlucht. De vele rondwandelende mondkapjes bieden ook weer unieke fotomomenten. Toch lees ik ook de bezorgheid van vele gezichten en de tekst uit Mt. 6 schiet door me heen: “Wees dan niet bezorgd over de dag van morgen, want de dag voor morgen zal voor zichzelf zorgen; elke dag heeft genoeg aan zijn eigen last”.

Even later vertrekken we volgepakt met mensen en boodschappen richting Palomera. De omgeving wordt bergachtiger, de wind koeler, naarmate we onze eindbestemming naderen. De vele olijfbomen onderweg lijken ontelbaar. Na onze aankomst en kennismaking met de anderen staat Anco te poppelen om uitleg te geven van het zonnesysteem. Daar mag hij nog even mee wachten, omdat de eerste bijbelstudie zich aandient.

De routine van de dag wordt de volgende dag duidelijk, waarbij bijbelstudies in de ochtend en avond centraal staan. Gedurende de dag zijn er allerlei praktische taken, zoals de moestuin bewerken, kampeerplekken bosvrij maken, een rek bouwen voor de zonnepanelen, de gereedschapruimte organiseren, uitleg geven bij de meegebrachte fotocamera etc. Een uitdaging met de riolering levert het nodige extra zweet en gebeden op.

En dan waren er uiteraard nog de voorbereidingen voor een bruiloft :). Een grote partytent wordt vakkundig opgezet. Gesprekken vinden plaats met het aanstaand bruidspaar over hoe ze de dag willen invullen. Versiering wordt gekocht in een stad zo’n uur rijden van Palomera en de grote dag nadert met rappe schreden. Toch behoudt een ieder de Rust, waarvan uit we elke dag weer mogen beginnen.

De bruiloft wordt verspreid over meerdere dagen en ook daarin heeft rust de boventoon. Het geeft ruimte om de spontane intieme momenten op een mooie manier vast te leggen. Uiteraard speelt de prachtige omgeving en het mooie weer ook een belangrijke rol, waardoor Gods scheppingskracht zichtbaar wordt. Langzaamaan verlies ik ook de resterende stress om belangrijke fotomomenten te ‘kunnen missen’.

Ook tijdens de bruiloftsdagen staat God centraal en dat brengt het bruidspaar, maar ook de groep om hen heen, nader tot elkaar. Een prachtig begin van een nieuw leven samen. Terwijl het bruidspaar elders hun tent opzet, trekken we als groep samen de bergen in. Met als opdracht om naar elkaar om te kijken en tot hulp te zijn op de weg naar boven.

Gedurende de week raken we als groep steeds meer op elkaar ingespeeld en is er ruimte voor diepere gesprekken. Ook krijgt een ieder de ruimte om waar mogelijk zijn of haar talenten in te zetten. De 24 uurs economie voelt op deze afgelegen plek bijzonder ver weg. Behalve op de momenten dat we als groep ons weer even richting de bewoonde wereld begeven, om boodschappen te doen, een stadje te bezoeken of gewoon even samen op te trekken.

Hoeveel ik ook geniet van het vastleggen van het Spaanse straatleven, voel ik me toch elke keer weer ‘opgelucht’ om terug te keren naar het ruim 80 hectare terrein. Midden in de natuur, afgelegen, met geen dagelijkse herinnering aan de Corona tijd waarin we leven.

Onze (werk)vakantie beviel ons zo goed, dat we besloten ons retourticket te laten schieten en mee terug te rijden met een Delftenaar die we op Palomera mochten ontmoeten. Ook de terugreis werd een mooi avontuur, waarover mogelijk meer in een volgende blog. Ondertussen ben ik zelf wel nieuwsgierig naar wat voor avonturen jullie deze zomer met God aangaan?

Wil je toegerust worden in een bijbelse levensstijl, waarin je Hem (en jezelf) beter mag leren kennen?

Dan bevelen we een tijdje op Palomera – voor jong en oud – van harte aan. Momenteel vinden er nog allerlei activiteiten plaats om het terrein tot camping klaar te maken. Klim in de pen om te informeren naar wat er zoal mogelijk is. Meer algemene info vindt je op: www.yadastudies.nl.