skip to Main Content
Serious Request

Bidden maakt vrij

De Ramadan is weer van start gegaan, ook wel bekend als de maand van inkeer. Naast een tijd van vasten en bezinning, heeft men tijdens de Ramadan meer oog voor verdraagzaamheid, vrijgevigheid, liefdadigheid en saamhorigheid. Moslims bidden gedurende deze dagen meer om de geloofsovertuiging te doen toenemen.

Ik zie bidden als praten met God, Anco noemt het zelfs net als ademen, de hele dag door. Toch zit mijn hoofd vaak in de weg en vind ik dat ook ik veel meer en ‘beter’ zou kunnen bidden. Zeg maar net als de eerste gemeente in Handelingen die dag en nacht leek te wijden aan Woord en Gebed. Voor ik het doorheb zit ik dan weer vast in mijn eigen methode, verre van het hart van gebed.

Een aantal weken geleden werd een bezeten jonge man naar – uit een omliggend dorp – de agrarische school Beersheba gebracht. Hij was eerder op Beersheba geweest en had door gebed een stuk bevrijding ervaren. Dit tot ergernis van zijn ouders, die hem verboden terug te keren. Zijn situatie verslechterde toen zij hem naar enkele toverdokters brachten om hem weer recht te zetten in zijn geloof.

Enkele weken geleden klopten zijn ouders toch weer met hun zoon aan bij Beersheba, omdat ze zich geen raad meer met him wisten. Eén van de leidinggevende ontmoette hen bij de poort en kon duidelijk zien dat de man er erg slecht aan toe was. Toch liet hij hen niet direct binnen en zonderde zich eerst een moment af om voor wijsheid te bidden. Na een tijdje ervoer hij dat God hem aanmoedigde om de jonge man binnen te laten en door gebed voor hem te strijden.

Tijdens de gebeden voor genezing en bevrijding waren er soms wel vier Beersheba studenten nodig om de man rustig te houden. De studenten bleven onverstoord doorbidden en bleven hiervoor de hele nacht op. Bemoedigd door verhalen over Jezus, die een gevecht met demonen nooit uit de weg ging. De volgende dag zette zij hun gebed twee aan twee voort. In de avonduren omringden ze hem nog intenser met gebed en wisselden groepen van drie elkaar af. Het duurde nog tot de morgen voordat ze het licht weer aanging in de ogen van de jongeman en hij weer volledig aanspreekbaar was.

Hiermee wordt duidelijk dat God oog heeft voor een ieder van ons. Hij is de Heer van Leven. Een enorme boost om voor mensen te blijven bidden en dat ter plekke ook te doen, en daarbij niet te snel op te geven. Er gaat enorm veel bemoediging uit naar beide partijen en wat is er mooier getuige te zijn van een God die ter plekke mensen aanraakt.

Nog niet zo lang geleden las ik een overdenking, waarin de lezer werd opgeroepen niet te snel te beloven om later (thuis) voor iemand te bidden, maar het ter plekke te doen. Van achter je pc, tussen de schappen van de supermarkt of genietend tijdens een wandeling langs de zee. Op die manier vergeet je het (later) niet te doen en gebed plaatst dingen die je meemaakt in een ander Perspectief. En God … die is niet aan tijd gebonden, en heeft altijd een luisterend oor 🙂

Een extra opsteker voor mij om meer bezig te zijn met gebed tijdens deze vastenmaand: een tijd waarin Moslims nog intenser het aangezicht van God zoeken. Een maand waarin we getuigen mogen zijn van een God die zich actief laat zien, vol compassie en medeleven.

Dit bericht heeft 0 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back To Top