Verspreiding van Licht

Afgelopen week mocht ik mezelf een bijzondere opdracht geven. Eentje die wel past binnen het hart van de Decembermaand. Al vielen er helaas geen sneeuwvlokken uit de hemel om het geheel nog wat sfeervoller te maken 🙂

Afgelopen maanden kreeg de ‘Hope for Tomorrow’ serie uit Mali en Senegal een bijzondere plek in de zaal van de Parousiagemeente Zoetermeer. Elke foto was voorzien van een eigen achtergrondverhaal en fotodoel. Ook mocht ik er een Pay It Forward (Geef het Door) actie aanhangen, waarbij zowel koper en/of ontvanger als geportretteerde konden delen in de vreugde. Van de week mocht ik een eerste bezoek brengen aan één van de geportretteerde, de leider van het opvangcentrum voor Talibé (Koran) leerlingen …

Gewapend met een geprinte foto, een envelop met de helft van de verkoopopbrengst gingen we op ons doel af. Naast het brengen van een onverwachts cadeau, wilde ik ook graag de diepere betekenis (Gods liefde voor alle mensen geeft Kracht en Hoop) achter het project overbrengen. Niet zo heel ingewikkeld bij dit eerste bezoek, omdat ik de ontvanger persoonlijk ken en hem enkele jaren geleden mocht portretteren voor de fotorubriek ‘Geloof en Handen’:

Mijn werk met de Talibé (leerlingen van de Koran) is me door God gegeven. Deze kinderen hebben verzorging nodig, vreugde, maar bovenal de Vaders liefde. Ze wonen niet bij hun ouders en missen dit alles.

Door hen te vertellen over Jezus, bieden we hen hoop, nieuw leven. We geven hen niet eenvoudigweg te eten, maar maken hen ook bekend met Bijbelse principes, door middel van spel. Jezus houdt heel veel van kinderen, Hij is mijn grote voorbeeld!

Dat niet alle ‘fotomodellen’ zo makkelijk op te snorren zijn bleek bij mijn volgende zoektocht…

Ik ging op zoek naar de kleermaker met schapen (Tailor and his sheep) die ik mocht vastleggen. Zou hij nog werkzaam zijn na ons fotomoment van drie jaar geleden? En zo ja, hoe zou hij reageren op ons verhaal? Een beetje spannend vond ik het bezoek wel, omdat het soms lastig is om bepaalde concepten (Pay-It-Forward) op een heldere manier over te brengen.

Een eerste bezoek aan het atelier waar hij werkzaam was leverde niet echt iets concreets op. Hij werkte er inmiddels niet meer en de kleermaker die we ontmoette bleef wat op de vlakte toen we vroegen of hij hem kende. Wellicht was hij bang dat de jongeman in kwestie in de problemen zat en was hij om die reden niet zo happig om mee te werken. Ook de eigenaresse van de naaishop bleek op reis te zijn.

Na veel praten riep de kleermaker de dochter van de eigenaresse erbij en zij herkende de jongeman wel die afgebeeld stond op de foto. Ze wist ons ook te vertellen dat het ene schaap op de foto inmiddels niet meer leefde en de andere was verkocht. Een telefoonnummer had ze helaas niet voor ons. Of we morgen – als God het wilde 🙂 terug wilden komen om met haar moeder verder te praten.

De volgende morgen ging mijn collega terug en wist naam en telefoonnummer van ons fotomodel te achterhalen. Ook was hij nog wel in de buurt werkzaam als kleermaker, maar ze wist niet precies waar. Na enkele pogingen hem te bellen en na het sturen van een sms-bericht hebben we hem nog niet gevonden. Dingen gaan nu eenmaal langzamer en met meer moeite gepaard hier in Afrika. Ik bemoedigde mijn collega en mezelf dat mooie dingen niet vanzelf komen en dat dat ook een avontuurlijk tintje aan de zoektocht geeft 🙂 We zullen de Hoop niet opgeven onze man te vinden.

Achtergrond info foto expositie
“Afrika wordt vaak in de westerse media neergezet als het continent waar alles mis gaat en niets lijkt te werken. Voorbeelden zijn: de aanhoudende aanslagen in het Noorden van Mali, droogte, het afval probleem, honger en armoede, kinderuitbuiting, grootschalige corruptie etc.

De uitdagingen waar Afrika voor staat zijn niet te ontkennen, maar er zijn vele dingen die we als westerling van Afrikanen mogen leren. Zo staan in Afrika relaties centraal en daar wordt ruimschoots tijd voor genomen. Ook de veerkracht en het doorzettingsvermogen is groot. Op creatieve wijze probeert een Afrikaan elke dag weer brood op de plank te krijgen. Dood en leven staan ook evenwichtiger tot elkaar, omdat iedereen er nu eenmaal mee te maken krijgt.